Yürü de endamını göreyim!

Mülakatla ilgili yaşanmışlıklardan bahsedip de sevgili Kaya Turhanoğlu’ndan örnek vermemek olmaz. ‘Biz onun yalancısıyız’ deyip sözü üstada bırakalım:

”Yıllarca bir şirkette personel şefi olarak çalıştıktan sonra bir ilana müracaat için Sirkeci’deki izbe bir hana gittim. Han izbeydi ama gittiğim büro epeyce şatafatlıydı. Sekreter beni 2 saat bekletti. Çünkü, patronun yanında misafir vardı. Gitmekle gitmemek arasında bocalarken misafir huzurdan çıktı ve içeriye ben alındım.

Klasik bir kaç soruyu cevapladım. Sonra yaşlıca patron parmağıyla kapıyı göstererek, –Delikanlı, ayağa kalk ve kapıya kadar yürü– dedi.

Şaşkın bir ifadeyle nedenini sordum.

Cevabı, ‘Endamını bir göreyim’ oldu.

Çok sinirlenmiştim. ‘Ulan ben manken miyim, model mi?’ diye homurdanarak kapıyı çarpıp çıkmak üzereyken patron arkamdan seslendi:

‘Delikanlı, sinirlenme de gel anlatayım.’

Öfke baldan tatlı ama merak da ediyorum, o nedenle burnumdan soluyarak yeniden oturdum.

Patron: ‘Bak evlat’ dedi. ‘Ben yavaş yürüyeni sevmem. O nedenle yürüyüşünü merak ettim. Anlaşılan sen cevval bir çocuğa benziyorsun. Seni işe alıyorum’ dedi.

Tabii kabul etmedim.

Ne var ki, bu olay bende merak uyandırdı.

Yanıma mülakat için giren her adayın yürüyüşüne dikkat eder oldum. Hatta adımları ölçmek için ekose bir halı bile aldım.”