AKP ile demokrasinin ağırlık merkezleri değişti

İleri demokrasi iddiasıyla iktidara gelen AKP, yapısal değişiklikleri ve icraatlarıyla Türk demokrasisinin mabedi sayılan merkezleri devre dışı bırakarak tek kişi yönetimini bütün kurum ve kuruluşlarda hâkim kıldı. 1876 Birinci Meşrutiyet’le başlayan yüzelli yıllık demokrasi serüvenimize adeta ket vuran uygulamalarla 1876 tarihinden bile demokratik anlamda geriye düştük.

Kurtuluş Savaşı’nın o zor günlerinde belirleyici tek merci olan, savaşın sevk ve idaresini sağlayan Türk milletinin iradesinin tecceligâhı olan TBMM, yerini Beştepe’deki külliyeye bıraktı. Milletvekilliği sıradan memur seviyesine indirgendi.

Çağdaş devletlerin üç saç ayağı olan Yasama, Yürütme ve Yargı erkleri gücünü millet adına kontrol-denge mekanizması içinde kullanırken, AKP sayesinde bütün erklerin yerini tek kişi iradesi aldı. Devletin temel taşı olan ve Türk milleti adına adaleti dağıtan yargı, yerini keyfi uygulamalarla birlikte rakiplerini boğmak için kullanılan bir enstrümana dönüştü.

Çağdaş devletlerde dördüncü güç olan basın-yayın da bu süreçte iktidarın kontrol mekanizmasıyla vasfını kaybetti. Bu duruma karşı toplumsal direnç, soluk alabilmek ve meramını anlatabilmek için yeni bir merkeze yöneldi. Youtube’de açılan kanallar, dahası sosyal medya iktidarın güdümündeki merkez medyanın saltanatını yıkmak üzeredir. Demek ki baskı toplumu farklı arayışlara ve çözüm noktasına da sürüklemektedir.

Demokrasiyi kendi iktidarını tahkim etme adına AKP ve küçük ortağı toplumsal mühendislik oyunlarıyla hergün yeni yasal tekliflerle Türk demokrasisini bitirmeye devam etmektedirler.

Ucube Partili Cumhurbaşkanlığı Hükumet Sisteminin demokrasi ve devlet kurumları üzerindeki tahribatı yetmiyormuş gibi yeni sözde reformlarla Kuzey Kore modeline doğru ülkemizi sürüklemeye devam etmektedirler.

Siyasi partiler yasası zaten lider egemen bir siyaseti esas almıştı. Parti içi demokrasiyi, istişareyi ve ortak aklı devre dışı bırakan anlayış yetmiyormuş gibi Cumhur ittifakının yeni taslağı demokrasinin gelişmesi ve milli iradenin önündeki engelleri kaldıran bir çalışmadan çok kendi varlıklarını sağlama alma çabası olarak karşımıza çıkmaktadır.

Sonuç itibariyle; TBBM, yerini Beştepe’ye bırakmıştır. Kuvvetler ayrılığı kuvvetlerin birliğine dönüşmüştür. Her türlü özgürlükler devlet teminat altından çıkarılarak yönetenlerin inisiyatifine bırakılmıştır. Objektif kriterler, liyakat, şeffaflık ve hesap verebilirlik gibi belirleyici unsurlar yerini sübjektif değerler, taraftarlık, nepotizm, hemşericilik, kapalılık ve “ben yaptım” anlayışına bırakmıştır. İktidar kontrolündeki basın-yayın ve kitle iletişim araçları güvenirliliğini kaybederek sosyal medyaya insanların yönelmesine neden olmuştur.