Bütün bunlar hep CeHaPe yüzünden…

Çalıyorlar dedim. Ama çalışıyorlar dedi…

Kamunun parası, fakirin fukaranın hakkı dedim. Ama bunlar en azından doydu. Gelecek olan aç gelecek dedi…

Ayakkabı kutuları, kol saati, Bakara makara dedim. Ama çok güzel Kur’an okuyor dedi.

İsraf dedim, tasarruf dedim. Ama itibardan tasarruf olmaz dedi.

Taciz dedim, tecavüz dedim, çocuk gelinler dedim… Bir seferden bir şey olmaz dedi. Yanında erkeği olmadan o saatte orada ne arıyormuş dedi. Hem küçüğün de rızası varmış dedi.

Güvenli olmayan maden ocakları dedim. Bergama dedim. Soma dedim. Ölen yüzlerce madenci dedim. Madenciliğin fıtratında bu var. Hem, bir kısmı güzel ölmüş dedi.

2018 yılında yaklaşık 2 bin, AKP iktidarı boyunca yaklaşık 22 bin işçi, iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi dedim. Dünyanın en büyük havaalanını yapıyoruz. Avrupa bizi kıskanıyor dedi.

Yüksek hızlı tren kazaları, parası yükleniciye ödendiği halde monte edilmemiş sinyalizasyon sistemi dedim. Sinyalizasyon sistemi, tren işletmeciliği için, olmaz ise olmaz bir şey değildir dedi.

Patates ithal ediyoruz, soğan ithal ediyoruz. Neden üretmiyoruz dedim. Paramız var ki ithal ediyoruz dedi.

Et çok pahalı, vatandaş et yiyemiyor dedim. Sığır varlığında Avrupa’da birinciyiz dedi.

Tanzim satış kuyrukları dedim. Sen bilmezsin biz tüp kuyruğuna girerdik, ekmek karne ile satılırdı. Bunlar varlık kuyruğu dedi.

Şeker fabrikalarını satıp, yurtdışından şeker ithal ediyoruz. Kağıt fabrikalarını sattık, kağıt ihtiyacımızı yurt dışından karşılıyoruz. Yeni fabrika açmıyor mevcutları satıyoruz dedim. Biliyor musun dedi; Çamlıca Camii, İstanbul’un her noktasından görülebiliyormuş. Taksim’e de cami yapmışız üstelik…

Üretmediğimiz için paramızın değeri yok. İşsizlik bu nedenle. Ekonomi iyi yönetilmiyor dedim. Dış güçlerin oyunu dedi.

15 yılda 14 kez değişen eğitim sistemi dedim. Pisa testinde Türkiye 70 ülke arasında 52. sıraya geriledi. Kendi dilinde okuduğunu anlama kategorisinde Meksika ile birlikte son sırada yer alıyoruz dedim. Başını göğe doğru kaldırıp, elhamdülillah artık her mahallede bir imam hatip lisesi var. Çocuklarımız dinini diyanetini öğreniyor dedi.

Her gün birer ikişer gelen şehit cenazeleri dedim. Önce, askerlik yan gelip yatma yeri değil dedi. Sonra verdiği cevabı kendi de beğenmeyip, şehadet mertebesi, makamların en yücesidir. Allah’a her gün dua ediyorum bana da şehitlik nasip etsin dedi.

Sonra hızını alamayıp devam etti. Kanları yerde kalmıyor. İnlerine giriyoruz. Bomba olup tepelerine yağıyoruz. Her gün yüzlercesini gebertiyoruz. Artık dağlarda terörist arıyoruz. Bir gece ansızın hepsini geberteceğiz dedi.

Farkında mısın dedim, bizi yönetenlerin hiç birinin çocuğu askere gitmiyor. Kimi çürük raporu alıyor, kimi parasını ödeyip teskeresini banka şubesinden alıyor. Yüzüme bir pislikmişim gibi baktı ve başladı saydırmaya;

Her Türk Asker Doğar…

Vatan Sana Canım Feda…

Şehitler Ölmez Vatan Bölünmez…

Arkasına dönüp boşluğa seslendi; “Ver mehteri…”

Espirisine gülmediğimi görünce biraz bozuldu.

Biliyor musun hiç geçmediğin köprünün, tünelin, kullanmadığın havalimanının parasını senden alıyorlar dedim. Bu defa boş boş baktı yüzüme.

Sonra, sol elinde tuttuğu simitten bir ısırık daha alıp, bir yudum ayran içti.

Bana doğru uzatarak, bak dedi; Bugünkü öğle yemeğim.

Ve küfreder gibi mırıldandı; bütün bunlar hep CeHaPe yüzünden…

Soruları tükenmiş ve yenilmiş olmanın ağırlığı omuzlarımda, dönüp giderken, birden; “Ay’a 5 şeritli yol” geldi aklıma.

Ama sormadım.

Yapılamamış ise şayet, kesin CeHaPe yüzündendi…