Yazsan ne olacak?

“Çirkinlik yüzlerde değil,

İnsanın içindedir.

Isırgan otu bir yeşilliktir,

Ama damarında zehir saklar.”

Türkiye konuşanlar ülkesi oldu!

Gündüz gece kafamız ütüleniyor.

Sözler de artık sakız oldu. Çiğne babam çiğne!

Götürenler yiyenler mutlu.

Nasılsa, beş, seksen dörtten büyük!

***

Dilin kemiği olsaymış keşke,

İki tarafa dönmezdi.

O kadar  kirlendi ki,

Akıl,karlı dağlar ardında

Dillerden öfke, nefret fışkırıyor.

Böyle bir toplumda huzur olur mu?

Birbirimize insanca bakmayı unuttuk!

Her şey pamuk ipliğine bağlı

Herkes koparmaya çabalıyor.

Ama köprülerden geçit vermiyor.

Çünkü iki keçi köprüde kavgalı…

At, Üsküdar’ı çoktan geçti!.

Öyle ki, hiç hız kesmiyor. Duramıyor!

Keçiler köprülere yaklaştırmıyor.

At, şaha kalkmış bir türlü uçamıyor.

Seksen dört milyon insan, nasıl bir insana yük edildi?

Hala akıl erdiremiyoruz.

***

Dilimden düşmeyen duam:

“Allah’ım devlet yöneticilerimizi, adalet ve merhametten UZAKLAŞTIRMA…

Kötü niyet ve düşüncelerden UZAKLAŞTIR…

***    

Ülkemizin değerlerinden koptuk!

Canımız ciğerimiz para, para, para!!!

Doymak bilmiyor saray!

Üç beş yerden maaşı olan varmış!

Hele bir tanesi ne kadar iyi insan ki;

“Evet alıyorum ama muhtaçlara veriyorum.” diyecek kadar pişkin.

Hayret ediyoruz!

Çünkü, doğruları söyleyen kalmadı.

Ülkede her yalanın üstü örtülüyor!

Özel yetiştirilmiş beslemeler…

Kirli havuzlarında yalan temizliyorlar.

***

Sevgili okurlarım!

Kendimiz kötülük etmedikçe,

Başkaları bize kötülük etmez.

Bir kirli siyasetin peşindeyiz.

Ülkeyi siyaset enflasyonu yakıyor.

Millete hizmet için varız diyenler.

Ayrılık tohumları saçıyor…

Şaşkın bizler civciv gibi koşuyoruz.

Onun için diyorum ki;

Yazsak ne olacak?