Yorulduk, çok yorulduk!

Pazar günü ülke gündemine bakıyorum; yönetenler ve yönetmeye aday olanların sarf ettikleri sözler sanki savaş halindeyiz gibi. Medyada ise bitmeyen din ve Atatürk tartışmalarını körükleyen paratonerler.

Millet yoruldu, herkes yoruldu.

İlkokul ikinci sınıflar için kaynak kitabını cebinde 90 TL olmadığı için alamayan bir baba gördüm kırtasiyede ve dikkatlice baktım, yorgunluğunun gözlerinde katmerleştiğini gördüm.

Fatma bacıyı tanıdım mesela, evlere temizliğe gidiyor, kızı üniversite öğrencisi, ellerinin yarıldığını gördüm. Çok yorgun ve hasta ama her sabah bir başka eve gidip temizlik yapmak zorunda, yoksa kızına para gönderemeyecek ve çok yorgun köyden gelen Fatma bacı.

Bir baba tanıdım; 14 yaşındaki evladına bir kot pantolon alamadığı için nasıl içinin sızladığına şahit olmuştum, çok yorgundu, sessizce göçüp gitti dört aylıkken kaybettiği kızının yanına.

Mesela bir hala tanıyorum; ailenin tek çocuğunu okutmak için tüm yükü üzerine almış, bir kuruşa bir katmanın peşinde ama o da çok yorgun.

Bir anne tanıyorum; babasız bir evlat büyütmenin peşinde kimseye muhtaç olmaması için o da çok yorgun.

Bir genç kız tanıyorum; Diyarbakırlı Elif henüz 15 yaşında, Ankara’nın Kızılcahamam ilçesinin dağlarında mangal kömürü yapıyor ailesiyle, elektriksiz ve susuz bir hayat yaşıyor, okumuyor. En küçük iki kardeşi çadırda dünyaya geldiler, tek derdi şehirde yaşamak ve, ‘ben çok yoruldum’ diyor.

Mersinli Yörük Iraz anayı tanıyorum mesela; halen göç yollarında okutamadığı çocuklarını okutmak için aşılmaz dağlarda çadırının ateşini yakmaya çalışıyor ama yorgun.

Fabrikada çalışan Nazmi ustayı tanıyorum; oğluna nişan yapmak için ikinci bir iş bakıyor yorgun olmasına rağmen.

Öğretmen Kemal’i tanıyorum; mesai saatleri haricinde sıhhi tesisatçılık yapıyor, eşine ilaç almak ve kızını okutmak için.

Ölümle pençeleşen bir baba tanıyorum; kız evladının karşısında dik durabilmek için mücadele veriyor ama ‘çok yoruldum’ diyor.

Türk Tabipler Birliği yoruldu; meslektaşlarını kurban vermekten, çevreciler yoruldu mahkeme kapılarında yeşili korumak için, asgari ücretliler yoruldu geçinememekten.

Yorulduk artık, hem de çirkinlikleri göremeyecek kadar.

Sağır olduk çığlıkları duymayacak kadar. Yorulduk sorunlardan, yalandan dolandan, sahte insanlardan ve umutsuzluğa umut bağlamaktan.

Çaresiz anne ve babaları görmekten yorulduk.

Yazmak istediğini yazamayan gazeteciler yoruldu.

Velhasıl yorulduk, çok yorulduk!